علل تکرار درس، مشروطی و تأخیر در فراغت از تحصیل در دانش آموختگان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان (۸۲-۱۳۶۵)

زمینه و هدف: عدم کسب حداقل نمره قبولی در دروس و ترم­های تحصیلی، و افزایش طول مدت تحصیل از دغدغه­های مهم در نظام­های آموزشی است. با توجه به لزوم آسیب شناسی دقیق افت تحصیلی، مطالعه­ای با هدف تعیین وضعیت و عوامل خطر بروز تکرار درس، مشروطی و تأخیر در فراغت از تحصیل در کلیه­ی دانش آموختگان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام گرفت. روش­کار: در این مطالعه مقطعی، کلیه­ی دانش آموختگان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان (586 نفر) بین سال 82-65 بصورت سرشماری انتخاب و اطلاعات دموگرافیگ، وضعیت تکرار درس، مشروطی، طول مدت تحصیل، وقوع تکرار درس، و تأخیر در فارغ التحصیلی ایشان ثبت شد. برای تجزیه و تحلیل عوامل خطر احتمالی از مجذور کای، تست دقیق فیشرو رگرسیون لجستیک استفاده شد. یافته­ها: حدود 1/5% (30نفر) از دانشجویان سابقه مشروط شدن داشتند. بیشترین فراوانی مشروطی مربوط به اولین و دومین ترم تحصیلی بود. مشکل تکرار درس و تأخیر در فارغ التحصیلی به ترتیب در72/16% (98نفر) و 3/32% (189 نفر) وجود داشت. بیشترین فراوانی تکرار درس مربوط به دروس زبان تخصصی و بیوشیمی بود. میهمانی در سایر دانشگاه­ها، سهمیه­های خاص، بومی نبودن، تأهل و پایین بودن معدل دیپلم از مهم­ترین عوامل خطر افت تحصیلی، معرفی شدند. نتیجه­گیری: با توجه به نقش ویژگی­های فردی، پیشینه تحصیلی و معیارهای پذیرش در بروز افت تحصیلی، تغییر در شیوه­های گزینش دانشجو و شناسایی و حمایت دانشجویان در معرض خطر ضروری است.